Άρθρο 120

Άρθρο 120 (παραγρ.4) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας (ακροτελεύτια διάταξη).

Τετάρτη 16 Μαΐου 2012

 Επιστολή - απάντηση προς ΣΥΡΙΖΑ     
Προς τον πρόεδρο της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ – Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο
κ. Αλέξη Τσίπρα

Κύριε Πρόεδρε,

Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) ανταποκρινόμενο στην ανοικτή πρόσκληση της διαδικασίας διαλόγου που ζητήσατε, με σκοπό να υπάρξουν προτάσεις για τον απεγκλωβισμό της χώρας από τις πολιτικές του μνημονίου και των δανειακών συμβάσεων, θα ήθελε να ξεκαθαρίσει το εξής:

Ριζική λύση στα σημερινά αδιέξοδα που οικοδομήθηκαν από το καθεστώς δουλοπαροικίας του χρέους και τη βαθειά ύφεση στην οποία οδήγησαν σκόπιμα οι πολιτικές των μνημονίων, δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη ριζική αναθεώρηση των σχέσεων της χώρας με την ΕΕ και την συντεταγμένη και με σχέδιο έξοδο της χώρας από την Ευρωζώνη, που θα δώσει τη δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Ωστόσο, παίρνοντας ως δεδομένη την καλή σας πρόθεση, μπορούμε να σας προτείνουμε άμεσα μέτρα ανακούφισης του ελληνικού λαού και ενίσχυσης της διαπραγματευτικής ισχύος της χώρας, με σκοπό να αντιμετωπιστούν τα πιο οξυμένα προβλήματα και αδιέξοδα:

1.     Άμεση διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων και του Κατοχικού Δανείου και  η ανάδειξή τους σε βασική διεκδίκηση της χώρας όχι μόνο απέναντι στη Γερμανία, αλλά και απέναντι σε όλη την Ε.Ε. στα πλαίσια του δόγματος της  Ευρωπαϊκής Αλληλεγγύης.

2.     Χρειάζεται να αποκατασταθούν οι κοινωνικές αδικίες και η αγοραστική δύναμη του εργαζόμενου πληθυσμού στο επίπεδο πριν την επιβολή του πρώτου μνημονίου στις 5 Μαΐου 2010. Χωρίς αυτήν την αποκατάσταση δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους ανακούφιση μισθωτών και συνταξιούχων, αλλά και της εσωτερικής αγοράς, ώστε να υπάρξει ξανά πραγματική αύξηση του τζίρου των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

3.     Αποκατάσταση του εργατικού δικαίου και όλων των εργασιακών  και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων που φαλκιδεύτηκαν, υπονομεύθηκαν και καταργήθηκαν από την προσφυγή στο Μηχανισμό στήριξης και την Τρόϊκα.

4.     Μετατροπή του ΟΑΕΔ σε ταμείο ασφάλισης κατά της ανεργίας με τον επαναπροσανατολισμό του συνόλου των πόρων  του στην πραγματική στήριξη των ανέργων, με το επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού για ολόκληρη την περίοδο της ανεργίας και τη πλήρη κατοχύρωση κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων των ανέργων.

5.     Την εδώ και τώρα εκδίωξη των τριών μόνιμων επιτροπών κηδεμονίας της χώρας (ομάδας κρούσης του κ. Ράιχενμπανχ, μόνιμη επιτροπή επιτήρησης προϋπολογισμού, μόνιμη επιτροπεία  ΔΝΤ στην Τράπεζα της Ελλάδας με επικεφαλής τον κ. Μπομπ Τρα).

6.     Την άμεση αποκατάσταση της Δημοκρατικής και Συνταγματικής τάξης της χώρας με την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης των υπουργών, τη μετατροπή σε διαρκές  ιδιώνυμο  αδίκημα της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος και την καθιέρωση της απλής αναλογικής.

7.     Δημόσιος έλεγχος στο πιστωτικό σύστημα δεν νοείται χωρίς την άμεση εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος, με την ίδια μεθοδολογία που ακολούθησε η κυβέρνηση των Εργατικών για την εθνικοποίηση της τράπεζας της Αγγλίας το 1945. Μόνο έτσι θα μπορέσει να αποκατασταθεί η κλοπή από τα ταμειακά διαθέσιμα των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου και των Ασφαλιστικών Ταμείων και να απαλλαγεί η χώρα από την κερδοσκοπική συμπεριφορά της Τράπεζας της Ελλάδος.

8.     Τη δημόσια εκκαθάριση των ενεργητικών του τραπεζικού συστήματος, ώστε να μάθουμε πώς χρησιμοποιήθηκαν οι καταθέσεις του ελληνικού λαού και πώς κινήθηκαν κεφάλαια και χρήμα διαμέσου των τραπεζών. Μόνο έτσι μπορεί να αποκτήσουμε σαφή εικόνα της κατάστασης του τραπεζικού συστήματος και να σταματήσουν οι κρατικές χορηγίες χωρίς αντίκρισμα και η μεταφορά του χρέους και των ελλειμμάτων των τραπεζών στον κρατικό προϋπολογισμό.

9.     Διαγραφή όλων των ιδιωτικών δανείων νοικοκυριών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων που αντικειμενικά πλέον δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν, με πρώτη προτεραιότητα στα αγροτικά χρέη. Όπως έγινε τέσσερις φορές στο παρελθόν από το ελληνικό κράτος για να αντιμετωπισθεί η οικονομική ύφεση.

Ως προς την αντιμετώπιση του Δημόσιου χρέους της χώρας οφείλουμε να επισημάνουμε τα εξής:

α) Η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου λόγω της διάρθρωσης και του χαρακτήρα του ελληνικού χρέους δε θα αποδώσει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ούτε θα ενισχύσει την διαπραγματευτική ισχύ της χώρας. Αυτό που χρειάζεται είναι μια ανοιχτή Επιτροπή Δημοσιονομικού Ελέγχου του Δημόσιου Ταμείου ώστε να μάθουμε πώς χρησιμοποιήθηκε το Δημόσιο χρήμα και σε όφελος ποιών.

β) Η έννοια του μορατόριουμ δεν έχει καμία εφαρμογή σε περίπτωση του ελληνικού Δημόσιου χρέους, το οποίο απαρτίζεται από αξιόγραφα (ομόλογα). Τα αξιόγραφα είτε δεν τα πληρώνεις, είτε τα ανταλλάσεις με νέα αξιόγραφα. Η μετάθεση της ημερομηνίας πληρωμής ιδίως αν γίνει μονομερώς ισοδυναμεί με αθέτηση πληρωμών. Στην ιστορία μορατόριουμ υπήρξε μόνο μία φορά από τον Ρούσβελτ το 1936 όπου το Αμερικανικό κράτος επέβαλε μορατόριουμ σε αμερικανικές τράπεζες.

Αυτό που μπορεί να γίνει άμεσα με το δημόσιο χρέος είναι:

1. Να διατηρηθεί το «κούρεμα» του P.S.I. καταγγέλλοντας ως απολύτως καταχρηστική την πληρωμή χρηματοοικονομικών ανταλλαγμάτων και εγγυήσεων σε ξένους και ντόπιους τραπεζίτες, ύψους 80 δις ευρώ τουλάχιστον.

2. Να εξαιρεθούν του «κουρέματος» τα ομόλογα των Ασφαλιστικών Ταμείων, των Ν.Π.Δ.Δ. και των  μικρο-ομολογιούχων.

3. Να ζητηθεί η άμεση καταστροφή από την Ε.Κ.Τ. των ελληνικών κρατικών ομολόγων και εγγυήσεων, ύψους 120 δις ευρώ, που διατηρεί η Ε.Κ.Τ. στα χαρτοφυλάκιά της, όπως έχει την υποχρέωση να κάνει και περιοδικά πράττει για τους «τοξικούς» τίτλους των ιδιωτικών τραπεζών.

4. Να καταγγελθεί η πρώτη σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης, όχι μόνο για τους καταχρηστικούς όρους και το λεόντειο χαρακτήρα της, αλλά και για το γεγονός ότι δεν μπορεί πλέον να εκπληρωθεί, με υπαιτιότητα των δανειστών της χώρας (από τα 110 δις που υποχρεώνονταν να εκταμιεύσουν, εκταμίευσαν μόνο τα 74 δις). Με βάση την αθέτηση των συμβατικών υποχρεώσεων των κρατών μελών της Ευρωζώνης, το ελληνικό Δημόσιο απαλλάσσεται πλήρως και των δικών του υποχρεώσεων. Ενώ το ποσό που έχει ήδη δοθεί στη χώρα μπορεί να διεκδικηθεί ως συνδρομή (βοήθεια και όχι δάνειο) της Ευρωζώνης προς την Ελληνική Δημοκρατία με βάση το άρθρο 122 της Συνθήκης της Λισσαβώνας που προβλέπει υποχρέωση των κρατών μελών της Ευρωζώνης να συνδράμουν άλλο κράτος – μέλος όταν το τελευταίο αντιμετωπίζει κατάσταση ανωτέρας βίας, όπως είναι η σημερινή κρίση «που δεν αποτελεί Ελληνική ιδιαιτερότητα αλλά κρίση ευρωπαϊκή και σε ευρωπαϊκό πλαίσιο πρέπει να αναζητηθεί λύση», σύμφωνα με τους ισχυρισμούς σας. Με τον τρόπο αυτό το Δημόσιο χρέος της χώρας μπορεί άμεσα να κατέβει στα 72 δις ευρώ και να μπορεί να εξυπηρετηθεί μέσω εγχώριου δανεισμού με έντοκα Γραμμάτια. Επιπλέον κάνει την Δεύτερη Δανειακή Σύμβαση παντελώς αχρείαστη και επομένως άνευ αντικειμένου. Τέλος, ο κρατικός προϋπολογισμός χωρίς το βάρος των τοκοχρεολυσίων και των δαπανών  μετατροπής του κράτους σε κομματικό φέουδο, μπορεί να εξασφαλίσει τον ισοσκελισμό του από την πρώτη κιόλας ημέρα. Χωρίς την ανάγκη συμπίεσης μισθών συντάξεων και κοινωνικών δαπανών.

Εάν θεωρηθεί σκόπιμο μπορούμε να συμβάλουμε με αναλυτική περιγραφή τρόπου και της μεθοδολογίας εξορθολογισμού του κράτους υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και του λαού.

Το ΕΠΑΜ μπορεί να συμμετέχει και να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις μόνο  μία κυβέρνηση Παλλαϊκού Μετώπου που θα έχει ως βασικούς της στόχους:

α) Την ανάκτηση και κατοχύρωση της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας απέναντι σε κάθε επιβουλή.

β) Την ανατροπή του συνόλου των δεσμεύσεων σε βάρος της χώρας και του λαού.

γ) Τη καθολική τιμωρία των ενόχων της τραγωδίας που βιώνει η χώρα και ο λαός της.

δ) Τη συντεταγμένη και με σχέδιο έξοδο της χώρας από το ευρώ, ώστε να υπάρξει δυνατότητα παραγωγικής ανασυγκρότησης με όρους δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης.

ε) Την προκήρυξη Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης με μοναδικό σκοπό τη σύνταξη και ψήφιση νέου αυθεντικά δημοκρατικού Συντάγματος για τη χώρα.

Ωστόσο είμαστε διατεθειμένοι για το καλό του λαού και της χώρας, να βοηθήσουμε στην εξειδίκευση και πρακτική υλοποίηση των προτάσεων που σας καταθέτουμε.

                                                              
Αθήνα 8 Μαΐου 2012
Η Κεντρική Πολιτική Εκλογική Επιτροπή του Ε.ΠΑ.Μ. 

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

Ανακοίνωση υποψηφίων ΕΠΑΜ Αργολίδας με το συνδυασμό του ΟΧΙ



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΕΠΑΜ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ      23/04/2012

Με δεδομένη την κοινωνική, πολιτική και οικονομική κρίση στην οποία μας φέρανε και μπροστά  στις εκλογές της 6 Μαΐου,  τα κόμματα του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (ΕΠΑΜ), της Δημοκρατικής Αναγέννησης  και κινήματα πολιτών, αποφάσισαν να συμπράξουν σε μία εκλογική συνεργασία με το όνομα:
Ο Χ Ι
Το Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (ΕΠΑΜ) Αργολίδας  συμμετέχει στην εκλογική διαδικασία της 6ης Μαΐου με  υποψηφίους τους:

ΛΑΠΑΘΙΩΤΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΚΑΛΟΓΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ του ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ

Κυριακή 22 Απριλίου 2012

Ψήφισμα 1ου συνεδρίου για την πολιτική συμμαχιών

Η πολιτική συμμαχιών είναι για το Ε.ΠΑ.Μ. ζήτημα αρχών. Επιδίωξη του Μετώπου είναι η ενότητα ολόκληρου του λαού, βάση του είναι η ενότητα του κόσμου της εργασίας, του κόσμου που ζει πρωτίστως από την δουλειά του. Στόχος μας η ανατροπή του κατοχικού καθεστώτος και των δωσίλογων που μας κυβερνούν.
Για αυτό προτείνουμε :
Α. Την ακύρωση των δανειακών συμβάσεων, μνημονίων και των νόμων που έχουν δέσει τον λαό μας χειροπόδαρα και έχουν καταλύσει την Εθνική μας Ανεξαρτησία.
Β. Την επιβολή της τιμωρίας των ενόχων, όσων οδήγησαν την χώρα στην καταστροφή.
Γ. Τη μη αναγνώριση και μονομερή διαγραφή του παράνομου χρέους.
Δ. Άμεσα μέτρα εκδημοκρατισμού της πολιτικής και κοινωνική ζωής (καθιέρωση απλής αναλογικής, αποκατάσταση και διεύρυνση πολιτικών και εργασιακών δικαιωμάτων, κατάργηση αντιδραστικών νόμων κτλ.
Ε. Δημοψήφισμα για τις Ευρωπαϊκές Συνθήκες και την ανάγκη εξόδου από την Ευρωζώνη.
Σε συνάρτηση με τα παραπάνω, οι πολιτικές επαφές συμμαχιών με ηγεσίες άλλων πολιτικών δυνάμεων μπορούν να γίνουν μόνο στη βάση ότι οι δυνάμεις αυτές είναι ρητά αντιμνημονιακές. Αυτό σημαίνει ότι οι ηγεσίες των φορέων αυτών δεν έχουν εμπλακεί ούτε άμεσα ούτε έμμεσα με την υπογραφή συμβάσεων, αποφάσεων, νομοθετημάτων που συνδέονται με το κατοχικό καθεστώς και τις διεθνείς δεσμεύσεις τους. Κανένας άλλος διαχωρισμός δεν μπορεί να τίθεται από μέρους μας.
Κατά συνέπεια όλες οι προσπάθειες επαφών με τέτοιες δυνάμεις πρέπει να υποστηρίζονται από τους πυρήνες και τα μέλη μας, με τη διαρκή ενδυνάμωση και στήριξη των κοινών δράσεων και τη διεύρυνση του βαθμού επιρροής των προταγμάτων και θέσεών μας στην λαϊκή βάση τους είτε αυτή είναι δεξιόστροφη είτε αριστερόστροφη.
Η πολιτική συμμαχιών του Μετώπου έχει να κάνει πρωτίστως με τη δουλειά των πυρήνων στη βάση, κυρίως με τη προώθηση της πάλης  για τη βελτίωση της καθημερινότητας του χειμαζόμενου λαού μας, την πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Την ανάπτυξη της αλληλεγγύης του λαού μέσα από την αυτοοργάνωσή του, ξαναζωντανεύοντας και δίνοντας νέο περιεχόμενο στις έννοιες του συνεργάζεσθε και συνεταιρίζεσθαι.
Η μέχρι τώρα πολιτική αρχών που ακολούθησε το Μέτωπο φάνηκε πολιτικά αποδοτική, ακριβώς επειδή λειτούργησε στη βάση αυτών των συγκεκριμένων αρχών.
Όποιες δυνάμεις σαμποτάρουν την κοινή δράση είναι ιστορικά καταδικασμένες στην συνείδηση του ελληνικού λαού, που σε αυτή την φάση μόνο με την παλλαϊκή ενότητα θα μπορέσει να συντρίψει το καθεστώς της χρεοκρατίας, της υποτέλειας και της εξαθλίωσης.
Η πολιτική αυτή διευκολύνει την υιοθέτηση των προταγμάτων του Ε.ΠΑ.Μ., ώστε να γίνουν κτήμα και εργαλεία του λαού στους σημερινούς και αυριανούς κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες.
Πιστεύουμε ότι αυτή η μετωπική πολιτική συμβάλλει στην κατάρρευση του σημερινού σάπιου πολιτικού συστήματος καθώς και όλων των δυνάμεων που, ενώ εμφανίζονται σαν αντιμνημονιακές, κάνουν τα πάντα για να διασπάσουν την συνοχή των λαϊκών αγώνων.
Εμείς, από την μεριά μας, θα κάνουμε τα πάντα ώστε να αξιοποιήσουμε την επερχόμενη κρίση τους, για την ενότητα και την προάσπιση των άμεσων και ιστορικών συμφερόντων του λαού μας.
   Το Α’ Συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ.
Αθήνα, 8 Απριλίου 2012

Απόφαση του 1ου συνεδρίου για τις βουλευτικές εκλογέςΤο 1ο Συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ. αποφάσισε την κάθοδο του Μετώπου στις Εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν, με βασικό κριτήριο όχι το αν είμαστε ή πρόκειται να είμαστε έτοιμοι αλλά αφουγκραζόμενοι αυτό που μας ζητά ο κόσμος, δηλαδή την ενότητα όλων των αντικατοχικών δυνάμεων που επιθυμούν να απαλλάξουν τη χώρα από τη χρεοκρατία και τους ντόπιους δωσίλογους που μας κυβερνούν. Δεύτερο κριτήριο είναι το τι διακυβεύεται αυτή τη στιγμή στις εκλογές: Οι κατοχικές δυνάμεις επιδιώκουν την υφαρπαγή της ψήφου του ελληνικού Λαού και την εκλογική νομιμοποίηση των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας. Απ’ τη μεριά του ο δοκιμαζόμενος ελληνικός λαός αναζητά μιαν ανάσα. Ζητά να μην εφαρμοστεί αυτή η πολιτική, να αποτραπούν τα νέα χειρότερα μέτρα, να ανατραπούν αυτά που ήδη πάρθηκαν, να ελευθερώσει την πατρίδα του, να πάρει πίσω τη ζωή του. Τρίτο κριτήριο: πρέπει να ξεκαθαρίσουμε με ποιον θα πάμε, ποιον θα αφήσουμε. Αν δεν κατεβούμε, αφήνουμε τον κόσμο έρμαιο σ’ αυτούς που τον έφεραν σ’ αυτήν την κατάσταση, σ’ αυτούς που εμφανίζονται ως αντιμνημονιακοί αλλά δεν κάνουν τίποτα για να ανατρέψουν αυτό το καθεστώς, μεταθέτοντας την υπόθεση σε ένα αύριο που συνεχώς απομακρύνεται. Τέταρτο και σοβαρότερο κριτήριο είναι να ανταποκριθούμε στην αγωνία ενός ολόκληρου λαού. Είμαστε δεν είμαστε έτοιμοι πρέπει να δώσουμε ΚΑΙ τη μάχη των εκλογών, με πλήρη συνείδηση ότι θα κριθούμε πριν απ’ όλα απ’ τον τρόπο που θα τη δώσουμε και όχι από το αποτέλεσμα.Γι’ αυτό επιδιώκουμε να την δώσουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ευρύτητα όλων των αντικατοχικών σχημάτων, δυνάμεων, προσωπικοτήτων χωρίς να προτάξουμε την ιδιαιτερότητά μας, συγκροτώντας το ευρύτερο δυνατό κοινωνικοπολιτικό Μέτωπο από τα κάτω, συγκροτώντας λαϊκά ψηφοδέλτια με τους συμπολίτες μας με τους οποίους αγωνιστήκαμε μαζί στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές ενάντια στα χαράτσια και όλα τα άλλα αντιλαϊκά μέτρα. Δεν θα μπούμε σε συζητήσεις παρασκηνίου. Ζητάμε να υπάρχουν βασικές δεσμεύσεις με τους συνεργαζόμενους. Το κοινό ψηφοδέλτιο πρέπει να είναι ανοιχτό και ισότιμο σε κάθε Κίνημα, δύναμη, πρωτοβουλία ή ανεξάρτητη προσωπικότητα που συμφωνεί στα βασικά προτάγματα πάλης με αιχμή το ξήλωμα των συμφωνιών, την ανατροπή της κατοχής και την τιμωρία των ενόχων, παράλληλα με την προώθηση άμεσων μέτρων εκδημοκρατισμού της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Τα μέλη, οι πυρήνες και οι τομείς του Ε.ΠΑ.Μ. καλούνται άμεσα σε εκλογική ετοιμότητα γιανα συγκροτήσουν λαϊκές συμμετοχικές πρωτοβουλίες βάσης με σκοπό την ανάδειξη υποψηφίωνγια την εκλογική αναμέτρηση. Οι υποψήφιοι που θα υποστηρίξει το Ε.ΠΑ.Μ. στα πλαίσια του κοινού ψηφοδελτίου θα πρέπει: Α. να μην έχουν προηγούμενη επαγγελματική θητεία στην πολιτική Β. να συμφωνήσουν στην απόδοση του 50% της βουλευτικής αποζημίωσης για τις ανάγκες του Ε.ΠΑ.Μ. Γ. την αξιοποίηση της κρατικής επιχορήγησης για κοινωνικές ανάγκες. Π.χ. απεργών Χαλυβουργίας – Alter – ΙΓΜΕ κλπ. Δ. την ανακλητότητα των υποψηφίων. Το Α’ Συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ. Αθήνα, 8 Απριλίου 2012

Το 1ο Συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ. αποφάσισε την κάθοδο του Μετώπου στις Εκλογές, όποτε και 
αν αυτές γίνουν, με βασικό κριτήριο όχι το αν είμαστε ή πρόκειται να είμαστε έτοιμοι αλλά 
αφουγκραζόμενοι αυτό που μας ζητά ο κόσμος, δηλαδή την ενότητα όλων των αντικατοχικών 
δυνάμεων που επιθυμούν να απαλλάξουν τη χώρα από τη χρεοκρατία και τους ντόπιους 
δωσίλογους που μας κυβερνούν. Δεύτερο κριτήριο είναι το τι διακυβεύεται αυτή τη στιγμή 
στις εκλογές:
Οι κατοχικές δυνάμεις επιδιώκουν την υφαρπαγή της ψήφου του ελληνικού Λαού και την
εκλογική νομιμοποίηση των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας. Απ’ τη μεριά του ο δοκιμαζόμενος
ελληνικός λαός αναζητά μιαν ανάσα. Ζητά να μην εφαρμοστεί αυτή η πολιτική, να αποτραπούν
τα νέα χειρότερα μέτρα, να ανατραπούν αυτά που ήδη πάρθηκαν, να ελευθερώσει την πατρίδα
του, να πάρει πίσω τη ζωή του.
Τρίτο κριτήριο: πρέπει να ξεκαθαρίσουμε με ποιον θα πάμε, ποιον θα αφήσουμε. Αν δεν
κατεβούμε, αφήνουμε τον κόσμο έρμαιο σ’ αυτούς που τον έφεραν σ’ αυτήν την κατάσταση,
σ’ αυτούς που εμφανίζονται ως αντιμνημονιακοί αλλά δεν κάνουν τίποτα για να ανατρέψουν
αυτό το καθεστώς, μεταθέτοντας την υπόθεση σε ένα αύριο που συνεχώς απομακρύνεται.
Τέταρτο και σοβαρότερο κριτήριο είναι να ανταποκριθούμε στην αγωνία ενός ολόκληρου
λαού. Είμαστε δεν είμαστε έτοιμοι πρέπει να δώσουμε ΚΑΙ τη μάχη των εκλογών, με πλήρη
συνείδηση ότι θα κριθούμε πριν απ’ όλα απ’ τον τρόπο που θα τη δώσουμε και όχι από το
αποτέλεσμα.Γι’ αυτό επιδιώκουμε να την δώσουμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ευρύτητα όλων
των αντικατοχικών σχημάτων, δυνάμεων, προσωπικοτήτων χωρίς να προτάξουμε την
ιδιαιτερότητά μας, συγκροτώντας το ευρύτερο δυνατό κοινωνικοπολιτικό Μέτωπο από τα κάτω,
συγκροτώντας λαϊκά ψηφοδέλτια με τους συμπολίτες μας με τους οποίους αγωνιστήκαμε
μαζί στις πλατείες, στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές ενάντια στα χαράτσια και όλα τα άλλα
αντιλαϊκά μέτρα. Δεν θα μπούμε σε συζητήσεις παρασκηνίου. Ζητάμε να υπάρχουν βασικές
δεσμεύσεις με τους συνεργαζόμενους. Το κοινό ψηφοδέλτιο πρέπει να είναι ανοιχτό και ισότιμο
σε κάθε Κίνημα, δύναμη, πρωτοβουλία ή ανεξάρτητη προσωπικότητα που συμφωνεί στα βασικά
προτάγματα πάλης με αιχμή το ξήλωμα των συμφωνιών, την ανατροπή της κατοχής και την
τιμωρία των ενόχων, παράλληλα με την προώθηση άμεσων μέτρων εκδημοκρατισμού της
κοινωνικής και πολιτικής ζωής.
Τα μέλη, οι πυρήνες και οι τομείς του Ε.ΠΑ.Μ. καλούνται  άμεσα σε εκλογική ετοιμότητα
γιανα συγκροτήσουν λαϊκές συμμετοχικές πρωτοβουλίες βάσης με σκοπό την ανάδειξη
υποψηφίωνγια την εκλογική αναμέτρηση.
Οι υποψήφιοι που θα υποστηρίξει το Ε.ΠΑ.Μ. στα πλαίσια του κοινού ψηφοδελτίου θα πρέπει:
Α. να μην έχουν προηγούμενη επαγγελματική θητεία στην πολιτική
Β. να συμφωνήσουν στην απόδοση του 50% της βουλευτικής αποζημίωσης για τις ανάγκες
     του Ε.ΠΑ.Μ.
Γ. την αξιοποίηση της κρατικής επιχορήγησης για κοινωνικές ανάγκες.
    Π.χ. απεργών Χαλυβουργίας – Alter – ΙΓΜΕ κλπ.
Δ. την ανακλητότητα των υποψηφίων.

Το Α’ Συνέδριο του Ε.ΠΑ.Μ.
Αθήνα, 8 Απριλίου 2012

Ένας νέος πολιτικός φορέας γεννήθηκε για να αλλάξει την ιστορία





Το πρώτο Συνέδριο του Ενιαίου Παλλαϊκού Μετώπου (Ε.ΠΑ.Μ) είναι πλέον γεγονός. Στις 6, 7 & 8 Απριλίου ο εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο αγρότης, ο μικρός και μεσαίος επιχειρηματίας, ο επαγγελματίας, ο φοιτητής, ο άνεργος ένωσαν τις δυνάμεις τους για να γκρεμίσουν το καθεστώς κατοχής που έχουν επιβάλλει στην χώρα μας οι ξένοι επικυρίαρχοι και οι ντόπιοι υποτακτικοί τους. Το Ε.ΠΑ.Μ.συγκροτήθηκε για να οργανώσει τις αντιστάσεις και να ενισχύσει τον αγώνα του λαού ενάντια στο καθεστώς κατοχής και να συμβάλει καθοριστικά στην ενότητα του λαού πέρα και πάνω από κομματικές, ιδεολογικές και άλλες διαχωριστικές γραμμές, με τη δημιουργία ενός μεγάλου κοινωνικοπολιτικού μετώπου. Όλοι μαζί αναλαμβάνουμε δράση για να βάλουμε τέλος στις πολιτικές που οδηγούν στην φτώχεια, στην ανεργία, στην ισοπέδωση των δικαιωμάτων μας, την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας και το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.


Στο 1ο Συνέδριο του, το Ε.ΠΑ.Μ. αποφάσισε τη κάθοδο του Μετώπου στις Εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν, με βασικό κριτήριο όχι το αν είμαστε ή πρόκειται να είμαστε έτοιμοι αλλά αφουγκραζόμενοι αυτό που μας ζητά ο κόσμος, δηλαδή την ενότητα όλων των αντικατοχικών δυνάμεων που επιθυμούν να απαλλάξουν τη χώρα από τη χρεοκρατία και τους ντόπιους δωσίλογους που μας κυβερνούν.

Οι κατοχικές δυνάμειςεπιδιώκουν την υφαρπαγή της ψήφουτου ελληνικού Λαού και την εκλογική νομιμοποίηση των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας. Απ’ τη μεριά του ο δοκιμαζόμενος ελληνικός λαός αναζητά μιαν ανάσα. Ζητά να μην εφαρμοστεί αυτή η πολιτική, να αποτραπούν τα νέα χειρότερα μέτρα, να ανατραπούν αυτά που ήδη πάρθηκαν, να ελευθερώσει την πατρίδα του, να πάρει πίσω τη ζωή του.

Ποιοι οι στόχοι του ΕΠΑΜ και με ποιό τρόπο θα τους επιτύχει;

1. Μη αναγνώριση του δημόσιου χρέους με βάση το διεθνές δίκαιο, άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές εδώ και τώρα, ώστε να σταματήσει ο φόρος αίματος τον οποίο καταβάλλουν η χώρα και ο λαός στους διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους. Δεν αναγνωρίζουμε κανενός είδους απαίτηση που θα επιτρέψει στους δανειστές της χώρας να τη δημεύσουν, να τη κατασχέσουν ή να τη λεηλατήσουν.

2. Ανατροπή οικοδομήματος συμφωνιών, δεσμεύσεων, παρεμβάσεων και μέτρων που πάρθηκαν από την εποχή του πρώτου μνημονίου, έτσι ώστε η χώρα να αποκαταστήσει την εσωτερική έννομη τάξη της και να διεκδικήσει την κυριαρχία της από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την ΕΚΤ, που έχει εκχωρηθεί με τόσο άθλιο και προδοτικό τρόπο από το σύνολο του κυρίαρχου οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου με επικεφαλής την κυβέρνηση.

3. Αναθεώρηση των σχέσεών με την ΕΕ με πρώτο βήμα την έξοδο από τη ζώνη του ευρώ και την υιοθέτηση εθνικού νομίσματος που να εκφράζει τη δυναμική μιας νέας οικονομικής πορείας της χώρας προς όφελος του λαού. Η καταστροφή δεν μας περιμένει αν φύγουμε από το ευρώ, αλλά όσο παραμένουμε υποτελείς στο ευρώ.

4. Τιμωρία υπευθύνων. Το Ε.ΠΑ.Μ θα επιδιώξει να καθίσει στο εδώλιο το σύνολο των φυσικών και νομικών προσώπων (κόμματα και επιχειρηματικά κυκλώματα) που συμμετείχαν στην διασπάθιση δημόσιου χρήματος και περιουσίας. Όχι για να στήσει κρεμάλες στο Σύνταγμα, ούτε για να γεμίσει τις φυλακές με ανάξιους και προδότες, αλλά για να κάνει κάτι καλύτερο, να δημεύσει άμεσα και υπέρ του δημοσίου το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων όσων φυσικών και νομικών προσώπων είχαν ανάμιξη στη διασπάθιση του εθνικού πλούτου.

5. Επειδή η διέξοδος από τη κρίση απαιτεί περισσότερη,βαθύτερη και όχι λιγότερη δημοκρατίαμε το λαό διαρκώς στο προσκήνιο, όχι θεατή και θύμα των εξελίξεων. Το Ε.ΠΑ.Μ προτείνει στο λαό μια συνολική πολιτειακή αλλαγή, μέσα από την εκλογή Συντακτικής Συνέλευσης διευρυμένης αυθεντικής εκπροσώπησης του ίδιου του λαού με μοναδικό αντικείμενο τη σύνταξη και ψήφιση ενός νέου δημοκρατικού Συντάγματος. Μόνο έτσι θα μπορέσει ο λαός να γίνει αφεντικό στον τόπο του, να οικοδομήσει ένα σύστημα διακυβέρνησης που θα βασίζεται σε μια λαϊκή αντιπροσώπευση με αιρετότητα από τα ανώτερα ως τα κατώτερα όργανα, δεσμευτική εντολή, διαρκή έλεγχο από τα κάτω, συνεχή και υποχρεωτική λογοδοσία των αιρετών εντεταλμένων προς τους εκλογείς τους, ανακλητότητα με κάθε αθέτηση εντολής, περιορισμένη θητεία και θέσπιση της εκ περιτροπής εναλλαγής σε αξιώματα-λειτουργίες.

ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ - ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΕΝΩΤΙΚΑ και καλούμε όλους όσους έχουν τους ίδιους προβληματισμούς να συστρατευθούν μαζί μας για να ανατρέψουμε άμεσα το καθεστώς κατοχής